spjallid.is

Hæ,

Sama hvað titillinn segir þá er þetta ekki meint sem einhver nostalgíu rúnk þráður.

Heldur langaði mig einfaldlega til þess að forvitnast um eitt sem var augljóslega í gangi á meðan á þessu stóð, þó svo að ég hefði kannski ekki viðurkennt það.

Sáuði í gegnum þetta allt hjá mér? Sáuði hvað þetta var mikið kall, nei, ÖSKUR, á hjálp?

Því sannleikurinn er að ég var ekki að trölla eins og margir vilja meina, heldur var ég að byrja í harðri neyslu á Amfetamíni og eins og allir vita þá verður maður alveg *_* á svoleiðis.

Ég vil bara nota tækifærið þar að auki og biðja ykkur alla afsökunar á þessu öllu saman. Málið var að ég var að hitta geðlækni einu sinni í mánuði í 15-30 mínútur í senn, ég meina, í eitt skiptið rétti hann mér iPad og sagði mér að tengja hann við skrifstofunetið.... Eftir að ég gefst upp á því borgaði ég bara 6000kall og fór.... Það slæmt var þetta orðið.

Það sinnti mér enginn þannig að ég leitaði til ykkar. Ekkert að því að deila en ég fór bara laaaaaaaaaaangt yfir strikið í þeim geiranum.

Og ég sé endalaust eftir því í dag!

Það gleður mig, og vona að þið samgleðjist mér, að segja að ég er nú búinn að fá viðeigandi hjálp, bara ógéðslegt hvað þurfti að gerast til þess að ég fengi hana.

Takk fyrir mig og enn og aftur, þá biðst ég forláts á öllu frá mér í gegnum tíðina!

Ég hafði alltaf gaman að þér!
Gangi þér vel kallinn minn

Þú þarft ekkert að sjá eftir þessum póstum þínum. Þeir voru alltaf skemmtileg lesning að mínu mati.
Maður sá auðvitað að þræðirnir þínir voru ekki jafn "venjulegir" og aðrir þræðir hérna, en hvað er að vera venjulegur annars? Flest höfum við okkar kvilla á þessu skeri, enda eigum við víst heimsmet í áti á pillum frá geðlæknum.

Það er svakalega gott að þér líður betur í dag og ég vona að þér haldi bara áfram að líða þannig.

Ég er reglulega að gera alla klikkaða hérna, það þarf engin eiturlyf til þess .Það kemur náttúrluega,

jonsig skrifaði:Ég er reglulega að gera alla klikkaða hérna, það þarf engin eiturlyf til þess .Það kemur náttúrluega,

Tr00

Takk fyrir orðin, drengir! Met þau mikils!

En það er eitt sem mig langar að segja ykkur frá, eitthvað sem mig langaði alltaf að segja á þeim tíma en neyslan gerði það að verkum að þetta varð hið alvarlegasta leyndarmál...

...og það er þegar ég lánaði kellinguni þarna peninginn fyrir jarðarförinni... Það var náttúrulega eitt stórt klúður, mjög vandæðalegt og allt það, en ástæðan fyrir því að ég lánaði þennan pening er sú að ég fékk styrk frá ríkinu uppá 300.000kr fyrir einhvern akstur í og úr bænum, um það bil 220km á dag, í margar vikur, og þegar ég fékk loksins bensínið endurgreitt þá hugsaði ég, með 300k inná bankabók:

"Hvað í fokkanum á ég að gera við þennann pening? Ég get ekki mögulega átt hann því ég er í svo mikilli bullandi neyslu að hann færi allur upp í nefið á mér á örfáum vikum... ...kannski einhver annar geti notað hann?"

Þannig að ég ákvað að reyna að finna einhvern sem hefði kannski not fyrir hann, sem ég gerði. Að lána konuni peninginn var alveg fínt mál, mig grunaði alveg að það væri eitthvað fishy á bakvið þetta, ég er ekki alveg ÞAÐ auðtrúa. Málið var bara að þegar manneskjan fór að ljúga að mér augljósum lygum, þá fannst mér bara komið nóg og vildi fá peninginn til baka því mér fannst ekki þess virði að eyða honum í einhverjar lygar, rétt eins og það hefði verið að eyða honum í neysluna... ...enda var neyslan í grunninn bara eintómir lygar...

Þegar allir dásömuðu mig á DV.is og vildu svo gera einhverja söfnun fyrir mig, þá kom það sama í hausinn á mér aftur; Ég að fá einhverja peninga sem færu bara í dóp og ekkert annað, þannig að ég varð að finna mér einhverja afsökun til þess að taka þessa peninga ekki.

Ég var náttúrulega orðlaus yfir því að fólk vildi gefa mér eitthvað sem ég verðskuldaði, í mínum huga amk, alls ekki. En svo vildi til að ég hafði hugsað svoldið til unga drengsins sem brann inni á Stokkseyri tvem vikum áður, hversu mikill hryllingur það hafði verið og hversu mikið ég óska mér enn í dag að eldur væri eitthvað sem einungis þjálfaðir sérfræðingar fengu að umgangast, ef þeir, þannig að ég ákvað, í staðinn fyrir að það safnaðist ???-???k í bankareikninginn minn sem gat alveg eins hafa heitið: "Amfetamín Komdutilmín!" þá ákvað ég að það væri hreinlega öllum fyrir bestu ef það væri hægt að safna einhverjum pening handa litla Hjalta Jakobi sem lést í þessum hræðilega bruna þarna á Stokkseyri.

Þannig að í raun snerist málið hreinlega um "halfwit" sem gat ekki einfaldlega fundið sér góðgerðarsamtök til þess að styrkja... Mér finnst það svo skrítið að hugsa útí þetta í dag, að eiga pening sem maður vill ekki? Hvað þá vill ekki eyða í neysluna? Því til þess að reyna að drepa sársauka og sektarkennd vegna andláts yngri bróður míns fyrir tvem árum, 2016, árið sem allt skeði, tók ég yfirdrætti og yfirdráttarsmálán fyrir svona ca. milljón í fyrra og skulda núna alveg 3 handleggi hjá Inkasso og Arion...

En það er svo sem hægt að segja að á þessum tíma, um mitt ár 2016, þá var ég kominn með uppí kok af neysluni, hún byrjaði með því að ég var bara eitthvað að fikta, hélt áfram því þegar ég notaði þá leið mér betur með sjálfann mig og ýmsar greiningar... ...en þetta var komið útí það að ég var vakandi í 3-7 daga í einu, við tölvuna allann tímann, þegar ég leit á skjáinn minn þá hreyfðust allir stafir, sama hljóðið bergmálaði í eyrum mínum í marga daga, var kominn með illt allstaðar í líkamann...

Eftir andlát Elíasar var ég edrú í 5 mánuði en fór svo útí neysluna aftur, þá mun harðari en áður. Áður var það bara Amfetamín með þeirri sjálfsblekkingu að þetta væri að gera eitthvað gott fyrir mig en eftir þá var engin sjálfsblekking, ég vissi alveg hvað þetta var að gera mér og neyslan fór útí Kannabis, Amfetamín, E-Pillur, MDMA, Crystal Meth, Fentanyl, OxyContin, Benzos, Rítalín, Concerta og pretty much allt annað sem ég komst í... ...ég var í rauninni að reyna að drepa mig án þess að þurfa að "gera það" sjálfur.

Þegar ég talaði þarna við Harmageddon á sínum tíma, þá var ég búinn að vera vakandi í 3 daga og allt í umhverfi mínu var á iðandi hreyfingu eins og á massívu sýrutrippi... ...mér fannst ég vera í annarri vídd þegar þeir hringdu í mér og var allann tímann bara "Hvað er að gerast? Hvenær birtist þetta viðtal á textavarpinu? Hvaða konur er ég eiginlega að tala við? Er klámið á Sýn still a thing?" Því hefði ég verið spurður, þá hefði ég ekki kunnað vinstri frá hægri útaf geðrofinu sem ég var kominn í og orðinn hálf partinn vanur því það átti sér stað alltaf á 3-4 daga fresti, viku eftir viku, mánuð eftir mánuð, í um það bil heilt ár...

Ég er feginn að segja samt sem áður að ég er á leiðinni í meðferð inná Vogi núna 2. Des í 10 daga og svo vonandi Vík uppá Kjalarnesi eftir það í 28 daga!

Wish me luck as I bid you farewell for now!

HalistaX skrifaði:
Wish me luck as I bid you farewell for now!

Gangi þér sem allra bezt!.

Gangi þér sem allra best og náir tökum á þessum fjanda.

Bara það að átta sig á því að peningurinn fari í neyslu og að þú getir allt eins lánað hann í svona, þótt þú fáir hann aldrei aftur = win
Það er oftast fólkið sem þarf hjálp, sem vill hjálpa öðrum, því það fólk veit hvernig það er að fá ekki hjálp.

Gangi þér vel, og mundu að 28 dagar er bara sekúndubrot af lífinu og alltaf þess virði að fórna í svona, ef þú kemur út sem betri maður.