hahallur skrifaði:Ég verð ekki sáttur fyrr en ég get teleport-að mig í skólan og þarf af leiðandi vaknað 7:30 í staðinn fyrir 7:00
Það verður pottþétt eitthvað letidýrið í USA sem finnur þetta. Færri hreyfingar, meira spik. Deyr úr hjartaáfalli.
Stutturdreki skrifaði:Ég verð ekki sáttur fyrr en það verður enginn skóli Smile Búinn að eyða um 90% af ævinni í skóla sem er aðeins of mörg ár..
Þyrfti bara að vera modular kerfi í hausnum, að geta sett inn og tekið út upplýsingar (kunnáttu) eins og þörf er á.
busted skrifaði:Við samt eyðum meiri hluta æfinar í svefn en skóla. það þyrfti líka að vera kominn sona stutt-svefn
Mér finnst reyndar verst að við eyðum 1/7 af ævinni í mánudaga...
gumol skrifaði:Það verður aldrei hægt að ferðast aftur í tíman. Ef það væri hægt þá væri væntanlega einhver kominn úr framtíðinni, er það ekki? Wink
Það getur svosem vel verið að það verði einhvernvegin hægt að ferðast fram í tímann (one way ticket)
"Einu sinni var strákur sem hitti niðurleitan, gamlan mann sem sat á bekk við tjörnina. Strákurinn spurði gamla manninn varlega hvort að eitthvað væri að. Maðurinn horfði á hann með döprum, en vinalegum augum, eins og að hann væri þakklátur fyrir athyglina. Gamli maðurinn svaraði ekki spurningunni, en dróg þess í stað upp lítið skrín úr vasa sínum. Út úr skríninu kom fallegur silfurþráður og maðurinn sagði stráknum að ef tosað væri í þráðinn, myndi tíminn líða. Hann rétti piltinum skrínið og brosti daufu brosi. Því næst staulaðist hann á fætur og haltraði á braut.
Strákurinn tosaði fyrst í þráðinn í einum af leiðinlegu stærðfræðitímunum í skólanum sem virtust aldrei ætla að enda. Viti menn! Skrínið virkaði. Hann þurfti aldrei aftur að láta sér leiðast í skólanum!
Í eitt af skiptunum, þegar pilturinn var reiður yfir því að enginn hlustaði á hann vegna þess að hann væri bara lítill strákur, tosaði virkilega fast í þráðinn. Allt í einu var hann orðinn fullorðinn, giftur fallegri konu og átti myndarlega fjölskyldu. Þegar börnin grétu á nóttinni eða það var erfitt að ná endum saman, tosaði hann mis-fast í þráðinn og vandamálin hurfu á braut.
Einn daginn rankaði strákurinn við sér. Hann var ekki lengur strákur, heldur gamall, hrumur maður sem sat á bekk við tjörnina og syrgði konuna sína. Hann gerði það sem hann gat til þess að ýta þræðinum aftur inn í skrínið, en allt kom fyrir ekki."
Stolið af oskimon.comMkay.
